«Εμείς οι Πατρινοί, εκ φύσεως αγνώμονες και αχάριστοι (μηδενός του γράφοντος εξαιρούμενου), οφείλουμε να θυμόμαστε συνέχεια τω κάτωθι γεγονός:
Ήταν αρχές Ιουλίου του 1993, όταν ένας φοβερός μεσημεριάτικος σεισμός, μας ταρακούνησε και μας τρόμαξε. Ζημιές, καταστροφές, τραυματισμοί, ένα χάος.
Τήν ώρα του σεισμού, ο γέροντας Παϊσιος, στο κρεββάτι του πόνου, έναν χρόνον πριν κοιμηθεί, είδε το εξής όραμα: Τον Άγιο Απόστολο Ανδρέα, προστάτη και πολιούχο της πόλεώς μας (πόσοι το θυμόμαστε άραγε;), να παρακαλεί θερμώς και με δάκρυα τον Κύριον μας Ιησού Χριστό, λέγοντάς του: Σώσε την πόλιν μου, σώσε την πόλιν μου.
Αμέσως ο γέροντας Παϊσιος, επικοινώνησε με τον τότε Μητροπολίτη Πατρών, κυρό Νικόδημο και του ανέφερε το γεγονός, το οποίο και γνωστοποίησε στο χριστεπώνυμο ποίμνιο του ο μακαριστός Μητροπολίτης μας.
Και για αυτό η πόλις μας από τον σεισμό βλάφτηκε ελάχιστα σε σχέση με το μέγεθος και το επίκεντρο του σεισμού.
Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι λέγανε το εξής, το οποίο ασπάζομαι εξ ολοκλήρου:
«Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός, από τον αχάριστο ευεργετηθέντα».»
Ο Άγιος Παΐσιος πέθανε στις 12 Ιουλίου 1994, οπότε στις 15 Ιουνίου 1995 ο Άγιος Ανδρέας δεν είχε σε ποιόν γέροντα να εμφανιστεί και κατέστρεψε το Αίγιο, ίσως έγινε ετσι.
Πάντως για να είμαστε ήρεμοι οι (αγνώμονες και αχάριστοι) Πατρινοί βάλαμε ένα προκατ εκκλησάκι του Αγίου Παϊσίου δίπλα στον Άγιο Νικόλαο, για να
Ο καιρός γαρ εγγύς που και εμείς οι Πατρινοί θα μπούμε στην Πόλη χωρίς πόλεμο όπως έχει υποσχεθεί ο Άγιος. Ευλόγησον και πλήρωσε το κερί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου